روانشناسی خانواده

سوال:

از چه سنی می توانیم به کودکمان مسائلی مثل قرآن و ... را آموزش دهیم؟

پاسخ مشاور:

ما دو نوع آموزش داریم:

۱) آموزش مستقیم

آموزش مستقیم یعنی بچه را مجبور کنیم به یادگیری چیزی و یا به طور مستقیم از او بخواهیم در فلان کلاس شرکت کند و ...

این نوع آموزش تا سن ۷ سالگی برای بچه مضر است و ما آموزش مستقیم را برای بچه از بدو تولد تا ۷ سالگی ممنوع می دانیم. لذا والدین باید توجه داشته باشند که حتی در آموزه های دینی نیز نباید در سنین زیر هفت سال از آموزش مستقیم استفاده نمایند. البته این حرف من بدین معنی نیست که ما نباید به بچه ی خود قرآن یاد دهیم و او را با قرآن آشنا نماییم ، بلکه منظور من این است که به طور مستقیم نباشد. اما راه کار من برای یاد دادن و آشنا کردن کودکمان با آموزه های دینی این است که ، مسائل دینی مثل آشنایی با قرآن را به صورت غیر مستقیم به فرزندتان یاد دهید ، بدین صورت که یک سی دی یا نوار یا فیلم زیبا در زمینه ی قرآن یا مسائل دینی دیگر که آموزش آن مد نظرتان است ، تهیه نمایید و آن را در منزل و یا در اتاق کودکتان روشن نمایید و بدون اینکه از کودکتان بخواهید که بدان توجه کند ، از اتاقش خارج شوید. این کار باعث می شود که کودکتان به طور غیر مستقیم قرآن گوش دهد و حتی در مواردی بعضی از آیات را حفظ نماید

۲) آموزش غیر مستقیم

موردی که برای بچه های زیر هفت سال مفید است ، این نوع آموزش می باشد. لذا برای یاد دادن مسائل مختلف ( همانطور که در مورد مسائل دینی برایتان مثال زدم ) با ترفتد های متفاوت ، به طور غیر مستقیم به کودکتان آموزش دهید.

سوال:

کودک من غذا نمی خورد، همیشه بر سر این مسائل مشکل داریم و به زور به او غذا می دهم ، لطفاْ رهانمایی ام کنید

پاسخ مشاور:

متوسل شدن به زور و اجبار اصلاْ کار درستی نیست. شما می توانید به صورت غیر مستقیم به او علاقمندی به غذا را تلقین نمایید. مثلاْ فرض کنید کودکتان حریره بادام دوست ندارد و نمی خورد ، در این مورد شما به جای عصبانیت و توسل به زور ، چند کار را می توانید انجام دهید:

یکی اینکه قصه ی کودکی را برای بچه تان تعریف کنید که حریره بادام می خورد و مدام در لابه لای قصه گویی ، حریره بادام خوردن کودک قصه را تکرار کنید. بعد از مدتی متوجه می شوید که کودک شما میل به خوردن حریره بادام پیدا می کند ، علت تمایل به خوردن حریره بادام این است که او می خواهد ببیند این غذا چیست که کودک درون قصه ، اینقدر به خوردن آن تمایل دارد

یک راه دیگر اینکه می توانید مراسم افتتاح و پرده برداری از غذا را اجرا کنید. مثلاْ شما یک غذای جدید درست کرده اید. برای اینکه کودکتان از این غذا که تا به حال نخورده ، خوشش بیاید ، غذا را روی میزی قرار دهید و روی آن را با چیزی بپوشانید ، بعد به کودکتان بگویید بیاید تا یک غذای خوشمزه را به او نشان دهید و خلاصه طوری این مراسم را اجرا کنید تا کودکتان خوشش بیاید و خاطره ی خوشی از برخورد اول با غذای جدید پیدا کند. زیرا مواجهه اول با غذای جدید برای کودک مهم است و اگر خوشش بیاید ، به احتمال قوی آن را دوست خواهد داشت.

البته بعضی غذاها خوردنش برای بچه سخت است مثل کباب برگ و ... لذا والدین نباید اصرار داشته باشند که کودکشان در آن سن کم میل به این غذاها داشته باشد. پس در مورد غذاهایی که به خاطر سفتی و ... خوردنش برای کودک سخت می باشد ، اصراری به خوردن بچه نداشته باشید.

سوال:

چه زمانی می توانیم به بچه اجازه دهیم تا به حیاط مجتمع مسکونی رفته و به بازی با دوستانش بپردازد؟

پاسخ مشاور:

بازی سه رکن دارد:

همبازی

همبازی مناسب کودک باید فراهم باشد. همبازی مناسب کسی است که هم سن و هم جنس بچه ی ما باشد. همچنین از لحاظ فرهنگی و از لحاظ امکانات بازی نیز با او همخوانی داشته باشد

وسیله ی مناسب

وسیله ی مناسب بازی هم فراهم باشد. مثلاْ اگر بچه به حیاط مجتمع می رود و بازی های نا سالم می کند، نباید به او اجازه رفتن بدهیم. اما اگر مجتمع اسباب بازی بی خطر دارد یا بچه به بازی سالم می پردازد ، رفتنش اشکالی ندارد.

محیط سالم

یکی دیگر از ارکان بازی ، محیط سالم و مناسب است. لذا اگر کودک شما از حیاط مجتمع خارج شده و با دوستانش در خیابان که مسیر حرکت اتومبیل هاست و یا به طور کلی در جایی بازی می کند که خطر جانی و خطرات دیگر او را تهدید می کند، این مکان مناسب نبوده و نباید برود.

پس! اگر این سه رکن ( همبازی مناسب ، محیط مناسب و وسیله ی بازی مناسب ) فراهم بود و بچه هم در سنی بود که خوب و بد را تشخیص می دهد و می تواند از خودش محافظت کند ، می توانیم بچه را به حیاط مجتمع بفرستیم تا بازی کند و خودمان نیز دورادور مواظب باشیم تا آسیبی او را تهدید نکند ، اما اگر این شرایط مناسب نبود ، نباید برود. در ضمن با فراهم بودن این شرایط باید حتماْ به کودکتان تأکید نمایید تا از مجتمع خارج نشده و به خیابان نرود

البته من پیشنهاد می کنم که حتی المقدور همبازی های فرزندتان را به منزل بیاورید تا در محیط منزل بازی کنند. با این کار از آسیب های احتمالی او جلوگیری خواهید کرد.